آیدینآیدین، تا این لحظه: 12 سال و 5 ماه و 26 روز سن داره

آیدین عشق ما

یه مامان که دوست داره همیشه همسن پسرش بمونه!

دوستم

1394/6/30 16:22
نویسنده : مامان مریم
2,175 بازدید
اشتراک گذاری

اولین بار هنوز خوب به جمله بندی نیفتاده بودی و دو ساله بودی که تو پارک از یه بچه خطاب به تو شنیدم...دوستم...دوســــــــــتم...سلاااااممحبت

چون مرتب پارک میبردمت باهات دوست شده بود...این کلمه که توش هزار تا معنا داشت از دل پاک یه بچه انقدر به دلم نشست که اولین باری که تو هم تو پارک به بچه های دیگه گفتی دلم میخواست پرواز کنم...دوستم...دوســــــــــــتم...و این شد دریچه دوستی تو با بچه ها...با همه بچه ها...حتی وقتی داشتیم تو خیابون رد میشدیم و یهو تو یه مغازه ای یه بچه کااااملا غریبه میدیدی زود میدویدی پیشش که دوستم...بیا بازیآرام

اصلا به خاطر همین دوستم گفتن ها بود که فرستادمت مهد...که یه عالمه دوست داشته باشی....

این شهریور ماه پر از دوستی داشتی...یه عالمه دوست های مختلف که با هرکدوم خاطراتی درست کردیبغل

 

                  

گاهی رزا میاد بالا و با هم بازی میکنید...گرچه زود دلش ماماتش رو میخواد و برمیگرده پایین چون کوچولوتر از توست...و گاهی هم تو میری پایین و باهاش بازی میکنی

 

                   

 

                   

 

                   

 

یه قرار دسته جمعی که با چند تا دوست نی نی وبلاگی ترتیب دادیم و بعد از هزار بار کنسل کردن و نکردن بلاخره انجام شد...خونه الهام عزیزم...مامان علیرضای کوچولوممحبت

پشت سرت علیرضای مهربووونمه که همه اسباب بازی هاش و ماشین هاش رو به دوست هاش بخشیده بود...بغلش پارسای گلم وایساده...بغل من نوژانه و پشتش کیان قشنگم...تو ماشین هم حلمای ناااز بوس

                   

محمد مهدی اون عقب توپ به دست...فاطمه سمای گلم هم این جلومحبت

                   

تو و محمد مهدی سوار ماشین علیرضا

                   

نوژان عشـــــــــــقم...خوشـــــــــگل من با اون خنده های نااااااااااااازشبغل

                   

اینجا چهار روز بود که سرت زخمی شده بود و چسب بخیه داشت

                   

 

                   

نوژان رو خیلی دوست داریمحبت

                   

 

                   

بعد مهمونی هم معصومه مهربونم و همسر گلش مارو تا خونه رسوندنمحبت

دست الهام مهربووونم درد نکنه از پذیرایی خوب و جمع دوست داشتنی که ترتیب داده بودبوس

و شب هم عروسی شیوا که با امیر و سپیده و مهناز رفتیم و تو ظهر هم نخوابیدی و اونجا هم تا جون داشتی شیطونی کردی و بعد شام که با اشتها خوردی رو همون صندلی ها غش کردی وسط صدای ارکستر

باور کن با پاپیون و ساسبند میبرمت و کمتر از یک ساعت بعد همه رو میکنیسکوت

                   

فردا شبش سالگرد ختم مامان بزرگ ...یه آشنای قدیمی که حق مادر بزرگی به گردن محمد و سپیده داره

                   

 

                   

دیگه انقدری بزرگ شدی که تو تالار بدون همراه هزار بار بری زنونه و مردونه

                   

فقط اول نماز چادر سر منه....این اخر نمازمه اصولادلخور

                    

ورژن جدید کارتون دیدن!

                   

کفش فروشی که هربار باید بری و چمدون هارو نگاه کنی

                   

هر ظهر همین داستانه...کشتی با بابا

                   

لیوان ابی که مهین خرید و محبووووب شد

                   

 

                   

پارک های شبانه....این گل هارو دوسال قبل زمستون کاشتم و حالا هرسال خودش تخم هاش میریزه باغچه و سال بعد درمیارد...لاله عباسی های خوشگلمآرام

                   

تنها مدلی که هروقت میگیری تقاضای عکس گرفتن داری...رو جوی آب کوچهسکوت

                   

درست بعد حادثه سر تو و سرگیجه های من و توصیه دکتر که جگر بخورم

جگرکی سلطان...دوراهی قلهک...اصلا بند نشدن تو توی رستوران و بیرون جولان دادن و نوبتی غذا خوردن مابدبو

                   

الهام گرفتن از یک ایده اینترنتی و کاردستی که شدیدا مورد استقبال واقع شد

                   

 

                    

 

                    

 

                    

 

                    

یک جمعه و باغ شهریار

                    

 

                    

یعنی زبونت رو داری؟خندونک

                    

تو و بهروز و دایی محسن و بازی

                    

 

                    

 

                    

آتیش خوشگل و زغال هیزمی نابی که انقدر حواسشون پرت شد تموم شد و به کباب نرسید و مجبور شدن برن زغال بخرنخنده

                    

مادر و پسر ست کردهزبان

                    

اصلا جرثقیل ببینی من رو یادت میره

                    

دنبال یه کلاغ و گربه که سر غذا دعوا داشتنخنده

                    

همون شب از باغ برگشتنی انقدر خسته بازی بودی که خوابت برد و تو خواب چسب بخیه رو کندم....خداروشکر جاش زیاد محسوس نیست...همون رو هم کرم ترمیم کننده خریدم و هرشب بعد اینکه میخوابی میزنم

                    

گردش های شبانه ...این بار ورژن پاییزه...البته هنوز آخر شهریوره...تورو جو گرفتهخندونک

                     

 

                     

 

                     

انقدر هر شب این مغازه رفتی و چمدون دیدی که آخرش بدون توجه به توضیحم که اون چمدون ها مال بزرگ ترهاست برات خریدیمآرام

                     

فقط یک ربع تنهات گذاشتمسکوت

                     

به خاطر پختن این هاآرام

                     

این لباس رو تو حراج زمستون پارسال برات خریده بودم و بهت دادم انقدر ذوق کردی که....فرداش مهد رفتنی درنیارودیچشمک

                     

دوستت....مبینمحبت

                     

 

                     

این روز تو مهد بودی و من و محمد رفته بودیم بازار برات چمدون و تم تولد خریدیم و این ماشین ها هم از بازار خریدیم

                     

و سه تا کتاب رنگ امیزی که با برچسب بودن مال یه روز دیگه که رفته بودم نمایشگاه لوارم التحریر و دیدم روز قبل روز آخرش بودهدلخورو به جاش رفتم تجریش کادو های تولدت رو خریدم...اینارو متروی بهشتی خریدم و دیدم چقدر تو مهد نقاشی و رنگ امیزی ات خوب شدهتشویق

                     

 

                     

 

    دوستی خیلی قشنگه آیدینم...خیلی هم با ارزشه...شاید تو برای همیشه یدونه ما بمونی...واسه همین دوست دارم از همین الان ارزش دوست هات رو درک کنی...گاهی یه دوست خوب از خواهر و برادر به آدم نزدیک تره...رفاقت رو یاد بگیر...واسه دوست هات بهترین باشمحبت

 

                

پسندها (11)

نظرات (15)

مینا
2 آبان 94 4:51
سلام مریم عزیزم ایشالا ک حالتون خوب باشه دوست خوبم امیدوارم زیاد تعجب نکرده باشی ازساعت فرستادن این کامنت! اینقد خوابم میاد ک حدنداره ولی خب وقتی بیخوابی بسرم زد و مشغول چک کردن وب دوستای خوبم شدم یکی دوساعت پیش بود بعد ک ب وب شما رسیدم و مطالبتو خوندم با اینکه چشام خسته شده بود ولی دلم نیومد واسه این پست قشنگت کامنت نذارم. بارها گفتم دوستا شاید اسمشون مجازی باشه ولی حداقل واسه من خیلی ازدوستایی ک تو نی نی وبلاگ یا حتی لاین و تلگرام پیداکردم ، واقعی تر از دوستای واقعیم باشین. هردفه با خنده هاتون خندیدم و با ناراحتیتون اخم کردمو غصه خوردمو حرص خوردم. این نشونه ی ی دوستی عمیقه. نشونه ی اینه ک از ته دل شما رو دوس دارم و وجودتون واسم با ارزشه. خیلی خوشحالم ک با شماها اشناشدم و توجمعتون قرارگرفتم. ایشالا ایدین ماهم هم قدر دوستاشو همیشه بدونه. ای جونم چقدد خوب ک با دوستای وبلاگیتون قرارگذاشتین خیلی جالب و هیجان انگیزه. ای جوووونم منم نوژان جونمو خیلی دوس دارم وبش میرمو همیشه از خنده های نازش و چشمای خوشرنگش انرژی میگیرم این پست خیلی بهم چسبید عزیزم...
مامان مریم
پاسخ
سلام مینا جوووون عزیزم...فدات بشم مهربوووووونم....آخه چقدر گلی تو دوستم من هم واقعا دوستان مجازی اینجا رو خیییلی دوست دارم...اون قدر زیاد که از دوست های دنیای واقعی ان فاصله گرفتم...چه فایده داره تو دنیای واقعی دوست بودن ولی از هم بی خبر بودن...و تو هم یکی از دوست های خییییلی خوب وبلاگیم هستی خانوم پرستار موفق آینده خیییلی نزدیک من هم خیییلی خوشحالم از دوستی باهات دوست گلم جات خالی دوستم...خیلی عاالی بود نوؤان عشششقه...اصلا خود خود عشقههههه قربوووون محبتت عزیـــــــــــــــزم
ساناز
3 آبان 94 10:00
سلام مریم جوووووون .ماشالا آیدین خوشگلم چقدر بزرگ شده کلی ببوسش از طرف من ببخشید خیلی وقت بود نیومدم وبتون خیلی شلوغ پلوغم عزیزم بهرحال کلی از دیدن عکسهاتون لذت بردم چقدر خوبه مهد میره و کلی دوست پیدا کرده و اینکه قرار وبلاگیتون منم کاش میگفتین انشالا دفعه های بعدی عزیزم
مامان مریم
پاسخ
سلام ساناز عزیـــــــــــــزم خوبی دوستم....محمد متین ناااازم خوبه...هزاااااااااااااار ماشالا سرت خییلی شلوغ شده و البته من خیلی خوشحالم برای این اتفاق و لیاقتش رو داشتی که موفق باشی تو این همه استعداد و هنری که داری قربونت برم ساناز جونم....این قرار تو گروه تلگرام مامان های نی نی وبلاگی بود و من هم واقعا تصورم بر این بود که سرت شلوغه....و حتما این بار خوشحال هم میشیم ببوس متین ناااااااااااز منو که دیگه واسه خودش آقاااا شده
مامان علی
3 آبان 94 12:52
سلام عزیز دلم، روزتان بخیر،عزاداریهاتون قبول باشه. ای جونم دوستم،من وعلی هم زیاد میگیم خخخخ چه قرار وبلاگی با حالی،چقدر خوب. میگم کیان که گفتی پسر همین مریم عزیزمونه که قبلا پرسش وپاسخ میدیدمش؟علیرضا هم پسر الهام جان رو فکر کنم ویشنو رو دیدم ومحمد مهدی جان رو،ولی بقیه رو نشناختم! کشتی پدروپسر!!!داد من که درمیاد بس شلوغ کاری میکنن تورو نمیدونم دوستم!خخخخ اوخی سگه رو ببین چقدر ناقلاست. پس جریان چمدان مک این بوده اینقدر گیرداده تا صاحب یک چمدان خوشکل شده عجب ابتکاری کردی مریم!تونل،منم برم بسازم!خخخ کاپ کیک ها هم عالی ونوش جون،لباس ست مادر پسری هم شیک وبرازنده لباس راحتی خوشکلشم مبارک باشه عزیز دلم براتون سلامتی وسعادتمندی آرزو میکنم ومیبوسمتون
مامان مریم
پاسخ
سلام زهرا جونم...ممنووونم...مال شما هم همینطور دوستم الهی قربون علی مهربووونم برم من آره...کیان خود خودشه...نوژان هم که خواهر کیانه...علیذضا و محمد مهدی رو هم که شناختی...پارسا و حلما هم خواهر و برادرن...وب پارسا وروجک...اون روز از مشهد رسیده بودن تهران فاطمه سما هم تو پرشین بلاگ هستن... آره بابا هربار از جلوی اون کیف و کفش رد میشدیم میگفت تو وایسا من برم چمدون مک کویین رو نگاه کنم و بیام...یعنی هرروز میرفت تماشا...منم میگفتم مال بزرگ ترهاست...روزی که براش خریدیم گفت من دیگه بزرگ شدم ممنووونم واسه همه محبتت زهرا جون گلم...ببوس علی قشنگ من رو
مامان کارن( رزیتا )
4 آبان 94 9:27
عزیزم خیلی از اخلاقاش شبیه کارنه واسه همینه که عاشقشم
مامان مریم
پاسخ
قربووونت برم من منم عاااشق کارن ماهم هستم
مامان کارن( رزیتا )
4 آبان 94 9:28
من رمزو پاکش کردم ندارم
مامان مریم
پاسخ
دوباره میفرستم دووووستم
مامان ریحانه
4 آبان 94 12:25
سلام مریم عزیزم واقعا حس داشتن یه دوست خوب واسه بچه ها خیلی شیرینه و بیشتر برای بزرگترها چرا که بچه ها با داشتن دوستهای خوب میتونن اعتماد به نفس بالایی داشته باشند که برای هر شخصی در جامعه مهم و تاثیر گذاره و چه خوب که آیدین تونسته کلی دوستهای خوب پیدا کنه و البته که تلاشهای مامان مهربونشو نمیشه نادیده گرفته مثلا همین قرار نی نی وبلاگی شادتون که باعث شده آیدین جون دوستهای خوبی پیدا کنه انشالله که جمع دوستانه و شادتون مستدام باشه مریم عزیز وای خدای من ماشالله نوژان چقدر ناز و خوردنی شده تبریک میگم به مریم جون به خاطر دخمل ناز و دوست داشتنیش و همه ی کارهای آیدین خبر از بزرگتر شدن و مرد شدنش داره وقتی آیدینو با یکسال پیش مقایسه میکنم می بینم که ماشالله خیلی بزرگتر شده و مواردی که نام بردی همه نشون از بزرگ شدن کوچولوی دوست داشتنیمون داره مریم جون تو هم مثل من عاشق گل و گیاهی بذر این گلا رو باید زمستون بکاریم دقیقا چه موقع از زمستون چه ایده ی قشنگ و چه مامان با حوصله ای واقعا خسته نباشی دوست عزیز به خاطر اینهمه خلاقیت و مریم خانوم هنرمند با پخت کیکهای رنگ و وارنگ چه لباس قشنگی رنگش خیلی جذابه پت و متش چدر نازه مبارکش باشه لباس نو و اما مریم جون واسه چی باید آیدین یکی یدونه باقی بمونه مطمئن باش همانطور که الان از بودن با آیدین و تماشای بازیهاش و شیرین زبونیهاش ذوق می کنی وقتی آیدین با خواهر یا برادرش بازی کنه چند برابر بیشتر از حالا ذوق می کنی و اینکه واقعا تنها بودن برای بچه ها خوب نیست منی که تجربه ی نه سال تنهایی پوریا را دارم میدونم و اینکه با اومدن نازنین چقدر حال و هواش عوض شد پس عزیزم بیشتر به تصمیمی که گرفتی فکر کن موفق باشی عزیزم ببوس روی ماهه آیدینمو
مامان مریم
پاسخ
سلام ریحانه گلم...ممنونم برای مهربونی و لطفی که همیشه بهمون داری دوست خوووبم نوزان عسله به خدا...هرروز عکس هاش رو. نبینم دلم براش یه ذره میشه اصلا وروجک ناز و شیطون رو آره والا ریحانه جون...زمان پیش چشم هامون خیلی زود میگذره ولی وقتی میشینی به مقایسه تازه متوجه تغییراتی میشی که اصلا متوجه شون نشده بودی ولی اتفاق میفتاده اینا گل های لاله عباسیه...من تخم گلش رو که شبیه قلک های کوچولوی مشکی رنگه از باغ یا حتی پارک و هرجا که دیدم جمع میکنم و زمستون میکارم...خیلی فرقی نداره کی بکاری من هم بهمن ماه کاشتم..هم اسفند ماه...حتی عمه پارسال تاخیر داشت و درست روز سیزده به در کاشتشون...ولی بهار سبز میشن و خودشون دونه هاشون رو میندازن پای باغچه و دوباره سال بعد بدون توجه به اینکه دونه ها تابستون پارسال کاشته شده سبز میشن...کلا مقاوم هستن قربون محبتت دوست خوبم راستش انقدری الان بزرگ شدم که برعکس پارسال که کلا بچه دوم رو ظلم به بچه اول و گناه! میدونستم...الان قبول داشته باشم که بچه دوم واقعا خوب و حتی لازمه...ولی واقعا برام سخته اون استرس ها و نگرانی ها رو از اول شروع کنم...از اون بیشتر حسی که صد در صد به بچه بعدی خواهم داشت...علاقه ای که با هر تب و مریشی و نگرانی من رو دوباره از پا میندازه...اون وابستگی و دلبستگی که باعث میشه دوباره کسی برام عزیز باشه که همیشه یه تیکه از قلبم یرون سینه بزنه....ئ ئر مرحله بعدی آرامش این سن آیدین رو دوست دارم...دلم نمیخواد آرامش الان به هم بخوره شاید هم مثل شما دو سال بعد تکراری شدن این آرامش دلم هیاهوی بچه دیگه ای بخواد...ولی فعلا که نه....فعلا اصلا بهش فکر نمیکنم من هم نازنین نازم رو میبوسم
مامان کیانا و صدرا
4 آبان 94 17:28
سلام....به به مهمونی و دیدن رفقای وبلاگی... بسیار عالیهمینه دیگه بچه ی پایتخت که باشی این اتفاق مجازی بیشتر میفته ولی شهرستانیها کمتر همو پیدا میکنند بنا به دلایلیخب خدا رو شکر که حالتون خوبه و خدا رو شکر که ایام به کامهخیلی خوبه از یه دریچه ی زیبا آدم به دنیا و زندگی و مشکلاتش نگاه کنه در اون صورت همه چیز میشه قابل حل و زیبا و دوست داشتنیممنونم بابت عکسهای سرشار از شور زندگی...همواره سلامت باشید و موفق دوستم
مامان مریم
پاسخ
سلااام...جای تو خالی بود مرضیه جووونم اوه پس باید قرار ملاقات های تو حرم اما رضامون رو ببینی....یعنی بچه های تهران هم حتی اونجا قرار میزارن با مشهدی ها...و چه قشنگه اونجا هم رو دیدن ممنونم از همه محبتت مرضیه جووونم...ببوس فرشته هات رو
الهام
5 آبان 94 12:42
سلام مریم جونم خوبی؟عزاداری هاتون قبول آیدینی خوبه؟ علیرضا هم درست مثل آیدین میگه دوستم و از مهد یاد گرفته تو قرار وبلاگی جای من خیلی خالی بود و نتونستم بیام خوشحالم که بهتون خوش گذشته و آفرین به علیرضای مهمون نواز و گلم و نوژان که خیلی ماهه ماشاله تریپ عروسی شو ماشاله خیلی مردونه شده علیرضا هم از کراوات و پاپیون و هر چیزی که دست و پاگیره خوشش نمیاد میگم خوبه چادر نماز من از نوع جلو بسته ست والا برای من هم گاهی ممکن بود از این اتفاقات بیفته خیلی خوبه که با باباش کشتی میگره، علیرضا در این مقوله به باباش کاری نداره و از دایی هاش و مدتی که یوسف اینجا بود از اون مایه می ذاشت وسائل مک کوئینشو توپ و لیوان و پتو و ... زست عکس گرفتن روی جوبش هم حالب بود ایدۀ تونل سازی ت و خیلی پسندیم این کار با جعبۀ کیک خیلی حال میده و میشه ساختش! منم میرم تو کارش چه زوری می زنه که زبونش اومده بیرون می بینم که آیدین هنوز هم ماشین ها رو می بینه و در همون حال خونه رو به هم می ریزه از این مدل ماشین ها که آیدین داره ما هم یه بار از قم برای علیرضا خریدیم، خیلی جالب بودن رنگ آمیزی ش و عشقه الهی که همیشه لبتون خندون و دلتون شاد باشه عزیزم
مامان مریم
پاسخ
سلااااام الهااام جوووونم ممنووونم عزیزم...ای قربون علیرضام برم من مهربون کوچولو وااااقعا جات خالی بود...چند بار با الهام گفتیم که کاش تو هم بودی...حالا اگه قراری دوباره پیش بیاد حتما باید بیای دیگه فکر کنم همه بچه ها همینطور باشن...آیدین خیلی جنتلمن وارد عروسی میشه و خیلی داش مشتی میاد بیرون چادر نماز من رو باید ببینی الهام....جلو بسته و یه بند دور گردن و یه کش دور سر و هیچ کجام بیرون نیست تو نماز...ولی ایدین میاد زیر دوخت چادر و مگه چند نفر اون تو جا میشن؟؟!!!یعنی بارها تا مرز زمین خوردن جلو میرم باهاش باباش رو بیچاره میکنه...هنوز نرسیده نمیزاره لباس هاش رو دربیاره میبرتش رو تخت...با منم پا بازی داره...حالا عکس هاش رو تو پست های بعدی میزارم کل زندگی مارو الان مک کویین و توماس گرفته....اینا کم بود...جدیدا پت و مت و پلنگ صورتی و تام و جری هم اضافه شدن...لباس هاش رو میبینه بیرون اصرار که بخریم براش همه کارتون هارو دوره ای میبینه...کلا وفاداره ممنونم از همه لطف و مهربونی ات الهام گلم ببوس علیرضای ماه من رو دوستم
عمه فروغ
6 آبان 94 18:36
سلام مریم جون خوبی دوستم؟ واقعا که زیباست دنیای بچه ها این همه صفای دلشون و دوستی هایی که در زمان هایی کوتاه اتفاق میفته به به چه مهمانی خوبی یک روز خوب در میان دوستان خوشحالم از این که روز خوبی داشتید ان شاا.. که همیشه خوش باشید ای جووووووووونم کارتون دیدنش رو ببین و چه ایده جالبی هست این کاردستی دست شما هم درد نکنه برای درست کردنش به به آفرین به آیدین گلم که میتونه خوب نقاشی بکشه و رنگ بکشه
مامان مریم
پاسخ
سلام فروغ گلم...ممنونم دوست خوبم دنیای بچه ها خیلی پاک و قشنگه ممنونم از مهربونی و محبتت فروغ جااانم اونم واسه سه پسر عشق قطار و تونل...خصوصا ریل قربون محبتت...ببوس آرشیدا جون من رو
مامان مهراد
7 آبان 94 8:35
سلام. چه قرار وبلاگی قشنگی... پس دوستای مجازی تون حسابی حقیقی شدن. واقعا نوژان خیلی خیلی جیگر و خوردنیه. ورژن جدید کارتن دیدن آیدین هم خیلی شیرینه و همین طور چادر سر کردنش. کاردستی که کارتن درست کردین هم خیلی خیلی جالبه. منم برم یه کارتن خالی پیدا کنم. ست مادر و پسری هم حرف نداره.. آقا مگه ما دل نداریم. مردیم اینقدر ست های مادر و دختری دیدیم. کاملا هیجان و ذوق دیدن چمدون ها رو درک میکنم. یعنی راهی بجز خرید وجود نداره وقتی پسری هر شب میره داخل مغازه به عشق مک کوئین ....
مامان مریم
پاسخ
جای دوست خوبم حسااابی خالیمهری جونم مگه شما تهران هستین؟من تا حالا فکر میکردم تهران نیستین شما... باید ببینی اش دوستم....نگاش که میکنی غش میکنه از خنده...با اون چشم های نازش خیلی ساده بود...حتما درست کن...من جای ماژیک از چسب برق مشکی استفاده کردم که تمیزتر هم باشه...بچه ای عشق ماشین ما حاااال میکنن باهاش والااااا....بیا...اینم ست مادر و پسری به خدا خرید این چیز ها اشکال نداره...بعدا جا دادنش رو بگووووو قربون همه مهربوووونی هات عزیزم
مامان مهراد
9 آبان 94 9:37
سلام مریم جون. درست فکر کردی ما قزوین هستیم. وگرنه حتما پای ه قرار های وبلاگی تون بودیم.... وای که من از هم کمبود جا و زیادی خرت و پرت کلافه ام..همین یه ماه پیش به اندازه یه وانت از وسایل اضافی مهراد رو بردم خونه مادرم اینا. هرچی که به سن اش نمی خورد رو از اتاقش جمع کردم تازه باز هم شلوغ پلوغه.
مامان مریم
پاسخ
پس درست حدس زده بودم...دوست خوب من...همشهری الهه اینا وای تازه تو با اتاق خواب جدای کودک این رو بگی....من رو با خونه یک خوابه تصور کن ما هم بچه بودیم هاااا...این همه وسیله نداشتیم...با همون ها هم وقت نمیکردیم بازی کنیم که!!! خدا حفظشون کنه وروجک های پر حاشیه رو
هدیه
9 آبان 94 13:02
سلام مامان مریم عزیز البته ببخشید من پستایی که رمز دار نیستن رو می خونم هم خودتون رو دوست دارم و هم آیدین نازتون رو که بخدا با بچه برادرام هیچ فرقی ندارن و خوشحالم که همیشه لباتون خندونه و انشالله پایدار باشه و چقدر ناز بود قرارتون کاش منم بچه داشتم که می تونستم در محفلتون جایی داشته باشم چون خیلی دوست دارم و تهران چون کسی رو ندارم معمولا دلم به همین وبای شما عزیزان خوشه و گاه گداری می یام و بهتون سرمی زنم و از خوشحالی دوستان خوشحال می شم و براشون آرزوی بهترین ها و شادی رو دارم و این قسمت پستتون برام جالب بود که یه دقیقه تنهاش گذاشته بودین دقیقا یاد شیطنت های بچه های داداشم افتادم و کلی خندیدم انشالله کوچولوتون تنش سالم باشه و لبش خندون و دستپختتون هم عالیه و بهتون تبریک می گم دوستون دارم و مراقب خودتون باشید در پناه خدا
مامان مریم
پاسخ
سلام هدیه جان خیلی هم ممنونم از محبتت عزیزم...شما بهمون لطف دارید ایشالا یه ازدواج موفق و یه کوچولوی سالم و صالح خواهی داشت دوست خوبم الهی...خدا کوچولوهای برادرتون رو براتون حفظشون کنه...بچه ها هستن و همین شیطنت ها دیگه...باز هم ممنونم از محبتت....خیییلی متشکرم
مامان فهیمه
10 آبان 94 1:20
بازم سلاموای که چه کار خوبی همه دوستای وبلاگی دیدنشون خیلی هیجان انگیزه قربون پسر خوشتیپانشالا هیچ وقت جای بد نرین و همیشه به خوشی و خوش گذرونی بگذره واستون علی هم عاشقه کشتی گرفتنه تازه میگه باید رکابی بپوشم کشتی بگیرم به به چه کیکای خوش آب و رنگی مریم جون چه ایده ی خوبی بود مخصوصا واسه آیدین ماشین باز و کلا وسایل نقلیه باز آیدین جونمم بووس
مامان مریم
پاسخ
بازم علیک دوووستم همه که نبودیم...تهران تعدادمون زیاده...بعد مسافت هست و اتفاقاتی که یهم باعث میشه برنامه بعضی هامون کنسل بشه...مثلا فایزه راهش دور بود....دو تا از الهام هامون سفر بودن و یکی براش مهمون اومد...الهه یهو مجبور شد بره شمال...زینب مجبور شد بره جای دیگه مهمونی...بقیه هم شهرستان بودن ممنووووونم عزیـــــــــــــزم پسرن و کشتی با بابا دیگه قربون محبتت...آره اون تونل واسه پسر بچه ها جالبه...حالا کامل ترش کردم که تو پست های بعدی هست
mahtab
10 آبان 94 8:49
دوستیهاتون پایدار و شیرین مانند عسل و تنتون سالم و لبتون خندون
مامان مریم
پاسخ
قربون محبتت دوستم
مامانی
10 آبان 94 9:01
سلام دوستم مریم جونم ببخش دیر به دیر میام پشت سیستم در جریانی که امروز دیدم یه عالممه پست گذاشتی و من نخوندم آی که دلم کباب شد چقد دوست داشتم منم تو جمعتون باشم نوژان عسلی روووووو با اینکه همه عکسها رو قبلا دیدم ولی بازم برام حس تازگی داشت مخصوصا خنده های آیدین ببوسش
مامان مریم
پاسخ
سلام ریحانه جووووووووونم این چه حرفیه....تو که همه این عکس ها و خاطرات رو داغ داغ میبینی و میخونی...اصلا لازم نیست بیای که واقعا کاش بودی....این بار خواستی بیای تهران باید قرار فکس کنیم حتما...مگه تو مارو جمع کنی دوباره قربووووونت....ببوس آریام رو