دوستم
اولین بار هنوز خوب به جمله بندی نیفتاده بودی و دو ساله بودی که تو پارک از یه بچه خطاب به تو شنیدم...دوستم...دوســــــــــتم...سلااااام چون مرتب پارک میبردمت باهات دوست شده بود...این کلمه که توش هزار تا معنا داشت از دل پاک یه بچه انقدر به دلم نشست که اولین باری که تو هم تو پارک به بچه های دیگه گفتی دلم میخواست پرواز کنم...دوستم...دوســــــــــــتم...و این شد دریچه دوستی تو با بچه ها...با همه بچه ها...حتی وقتی داشتیم تو خیابون رد میشدیم و یهو تو یه مغازه ای یه بچه کااااملا غریبه میدیدی زود میدویدی پیشش که دوستم...بیا بازی اصلا به خاطر همین دوستم گفتن ها بود که فرستادمت مهد...که یه عالمه دوست داشته باشی.... این شهریور ماه پر از دوستی...